Bu parçayı anneannem vermişti. Yaşlılık; gözleri artık ince işleri seçmez olduğundan, başlayıp yarım bırakmış. Aslında model çok basit. Zaten yukarıda hazır yapılmış örnekler var, onları taklit ederek bitirecektim ben de işte. Kaç sene geçti aradan, bilmiyorum.
Senelerce hiç dokunmadım diyebilirim. Şimdi yeniden içimden geldi, aldım elime.
Kanaviçe rahatlatır. Kanaviçe kolaydır. Matematiği basittir. Çarpılarla doldurman gereken kutucukları sayarsın. Onlara odaklandığında geri kalan her şeyi unutursun.
Her el işi gibi gözleri yorar tabii biraz. Belki bir tek örgüde otomatiğe bağlayıp şişe hiç bakmadan örebilirsin de, kanaviçede olmaz o. Akşam yaparsın, uykunu getiriverir.
Seneler sonra kalemi elime yeniden ilk alışımda yaza yaza kanaviçeyi yazacağım hiç aklıma gelmezdi. Ama işte bu da bir çeşit üretim, öyle değil mi?
Bittiği zaman şık bir yastık kılıfı olacak…
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder